“Voor mijn gevoel ging het de hele nacht door”
“Het was bijna altijd ’s nachts. Dan hoorde ik mijn vader vaak schreeuwen en klonk er gestommel in de slaapkamer van mijn ouders. Voor mijn gevoel ging het de hele nacht door. Ik was erg bang dat hij mijn moeder zou doden of dat hij naar mijn kamer zou komen. De volgende morgen had mijn moeder vaak blauwe plekken of dikke ogen. Omdat ik bang was dat hij mijn moeder echt zou vermoorden als ik het aan iemand vertelde, heb ik nooit hulp gezocht. Ik wist toen ook niet zo goed waar ik terecht kon. Nu nog word ik nog steeds wel eens ‘s nachts wakker, omdat ik denk dat ik mijn vader hoor schreeuwen.”
