Bij achterlating wordt iemand onder dwang teruggestuurd naar of achtergelaten in het buitenland, vaak na een vakantie. Meestal is dit een kind, een jongvolwassene of een getrouwde vrouw (met of zonder kinderen).
Het gebeurt op initiatief van de echtgenoot, ouder(s) en/of familie. Zij nemen het paspoort en de verblijfsvergunning af om terugkeer naar Nederland te voorkomen. Achterlating tast de fundamentele rechten van de mens aan en geldt als een vorm van (strafbaar) geweld.
Achterlating kenmerkt zich door:
• verblijf in het buitenland in een sterk afhankelijke en geïsoleerde positie;
• een onvrijwillige breuk met de sociale omgeving in Nederland;
• geïsoleerde positie, weinig sociale contacten en beperkte bewegingsvrijheid.
• psychische druk en/of (dreiging met) geweld door ouders, een huwelijkspartner en/of familieleden.
• slachtoffers zijn veelal jongeren tussen 11 en 20 jaar en vrouwen (al dan niet met kinderen) tussen 20 en 35 jaar.
Belangrijk voor de kansen op terugkeer is de vraag of het slachtoffer de Nederlandse nationaliteit heeft of een rechtsgeldige verblijfsvergunning voor Nederland.
Accepteer
marketing cookies om deze video te bekijken.